‘De horizon roept...' is een tentoonstelling van de Schotse fotograaf Simon Crofts die gedurende de jaren negentig zeven jaar in Rusland woonde, in de tijd dat het land transformeerde naar het kapitalisme. Het Russische woord 'toska' - melancholisch verlangen - staat centraal in de tentoonstelling.
Crofts foto's laten uitzichtloosheid, verwachtingen, en een verlangen naar een niet omschreven, onbereikbare, utopische toekomst zien. Tegen de achtergrond van landschappen met een onduidelijke bestemming spelen vriendschap, toeval, en het wachten op de eerste glimp van een nieuw leven aan de horizon een belangrijke rol.
Het land van de eindeloze verwachtingen
Simon Crofts lijkt het Russische leven in zich op te willen zuigen en de cultuur tot op het bot te willen doorgronden. De beelden in ‘De horizon roept...' zijn gemaakt tijdens zijn vele reizen naar Rusland, Belarus en Oekraïne, een gebied dat altijd in afwachting lijkt van wat komen gaat. De foto's tonen de geschiedenis en onderlinge relaties van mensen, hoopvol, berustend of teleurgesteld in onomschreven verwachtingen die maar geen werkelijkheid worden. Een enkele keer is het verlangen expliciet, wanneer kinderen poseren op een bed tegen een muur waarop een levensgrote televisie getekend staat. Crofts portretteert een trotse vrouw met haar vier kinderen in een volgestouwde kamer met diverse bedden, een piano en computer met onder de bedbank het spel Lost Kingdom. Haar trots lijkt tegelijkertijd te botsen met het besef dat de dingen steeds weer anders gaan dan verwacht.
Fietsend naar Moskou
Al vanaf zeer jonge leeftijd verslindt Simon Crofts Russische muziek en literatuur. De tijd die hij voor werk en studie pendelend in de Londense metro doorbrengt, besteedt hij aan het leren van de Russische taal. Het uiteenvallen van de Sovjet Unie is voor hem een bijzonder moment en in 1993 besluit hij - vanuit Hamburg - naar Moskou te fietsen, met als bagage niet veel meer dan de broek die hij draagt. Fietsend ervaart hij het land en ontmoet hij de bewoners. Crofts blijft er uiteindelijk zeven jaar wonen en werkt als jurist mee aan de eerste privatiseringen. Het transformatieproces gaat snel en is zichtbaar in de samenleving. Aanleiding voor Simon Crofts om het alledaagse leven van mensen in een historische tijd van omwentelingen op foto vast te leggen.
Pers
Vul uw gegevens in als u bestanden bij deze tentoonstelling wilt downloaden.
