De grote daglichthal van de Kunsthal wordt gevuld met een mijnenveld. De installatie over landmijnen van de Duitse kunstenaar Peter Zizka omvat bijna 400m² bestaande uit vele soorten landmijnen die wereldwijd actief zijn in afwachting van slachtoffers.
Mijnen liggen verspreid over de hele wereld en ontnemen jaarlijks van duizenden mensen het leven. Diverse organisaties zetten zich in voor het ruimen van mijnen, maar er zijn nog vele jaren nodig om de wereld schoon te maken. Zo snel als de kleine ingenieuze apparaatjes worden verspreid, zo veel langer duurt het ruimen en onschadelijke maken ervan.
Peter Zizka's installatie speelt zich af op de grens tussen kunst en een sociaal geëngageerd statement. Pas na een langer verblijf in de tentoonstellingsruimte wordt zijn motief duidelijk. De bezoeker heeft in de beschermde omgeving van het museum een gevaarlijk gebied betreden. Zizka's vloer is een westerse vertaalslag van een wereldwijd probleem. Het 'esthetische' mijnenveld drukt de bezoeker uiteindelijk met de neus op harde feiten: Honderden soorten landmijnen in 81 landen maken vijfentwintigduizend slachtoffers per jaar. De fabricage van een mijn kost 1 euro, het opruimen 1.000 euro, een revalidatieprogramma voor een persoon vraagt een veelvoud. Medico International is een project gestart waarbij men een vloertegel van Zizka kan adopteren. Per vloerpaneel wordt elders een deel van een echt mijnenveld geruimd.
