Nickolas Muray (Hongarije 1892 - New York 1965) opent in 1921 zijn eigen studio in Greenwich Village en verwerft bekendheid met portretten van prominente personen, zoals Elizabeth Taylor, Marilyn Monroe, Marlene Dietrich en Dwight David Eisenhower. Vanity Fair en Harper's Bazaar publiceren zijn foto's regelmatig. In 1931 leert hij Frida Kahlo kennen. Muray heeft een kortstondige affaire met Frida.
Serie fotoportretten van Kahlo voor het eerst openbaar
Als een van de eersten experimenteert Nickolas Muray in de jaren twintig met het driekleuren carbonpigment-procédé en kan zich hierbij geen kleurrijker model als Frida Kahlo wensen. Kahlo, die veelvuldig het zelfportret als thema in haar existentialistische schilderijen gebruikt, heeft grote interesse voor Murays kleurenfoto's en ze ziet het poseren als een deel van haar eigen werk. Ze kleedt zich in Mexicaanse traditionele kleding, maakt zich zorgvuldig op, past bloemmotieven toe en besteedt veel aandacht aan haar haardracht. De portretten van Muray kunnen dan ook wel worden geïnterpreteerd als documentatie van een performance. Kahlo toont zich in Murays fotowerk als Mexicaanse boerin, filmdiva, sociaalrevolutionaire activiste, maar bovenal als kunstenaar van zichzelf.
