De Kunsthal opent het nieuwe culturele seizoen met een uitgebreid overzicht van een van de belangrijkste Nederlandse figuratieve kunstenaars uit de twintigste eeuw: Jan Sluijters (1881-1957).
De schilder dankt zijn bekendheid vooral aan de gewaagde schilderijen van vrouwen, zijn favoriete onderwerp. Regelmatig zorgden de weelderige portretten en naakten van zijn geliefde modellen voor veel ophef. In de Kunsthal zijn de familieleden, vrienden en kennissen van Sluijters te bewonderen, waaronder bekende persoonlijkheden uit het culturele leven van zijn tijd, zoals de schilderes Karin Leyden en de voordrachtskunstenares Annie Boucke. De meeste werken zijn afkomstig uit particulier bezit en zijn zelden in het openbaar getoond. Aan de hand van foto's uit privé-albums wordt tevens een beeld gegeven van het leven van Jan Sluijters samen met zijn muzen, modellen en minnaressen.
Overzichtstentoonstelling van Sluijters' favoriete onderwerp
Vele vrouwen
Sluijters schilderde vrouwen en meisjes van alle leeftijden. Van kleine kinderen die zijn muze waren, jonge vrouwen die zijn minnares waren tot dames uit gegoede kringen die model zaten.
De meer dan 100 schilderijen, prenten en tekeningen waarin zijn impressionistische, luministische, kubistische en expressionistische fasen goed zijn te onderscheiden, geven een verrassend beeld van Jan Sluijters' artistieke ontwikkeling.
De tentoonstelling biedt een overzicht van het hoofdonderwerp van zijn oeuvre dat loopt vanaf de boekbanden en illustraties uit zijn beginperiode, via zijn winnende schilderij voor de Prix de Rome in 1904, tot aan de kleurrijke, weelderige schilderijen, waarmee hij vanaf circa 1910 tot aan zijn dood zijn reputatie als spraakmakend Nederlandse kunstenaar hooghield.
Grote ophef veroorzaakten zijn naakte negerinnen, een onderwerp dat in die jaren ongezien was in de vaderlandse kunst. Critici vergeleken de vrouwen van Sluijters met vampieren: "Haar rode mond is de verboden vrucht die [...] lokt in het donkere gelaat. Het gouden naakte lijf onder den doorschijnend roode sluier is het geweldige vleesch in al zijn verschroeiende glorie." Behalve afkeuring spreekt hieruit ook de aantrekkingskracht die uitgaat van de zinderende werken van Sluijters. Een fascinatie die nog altijd boeit.
