Kunsthal Rotterdam

 Lange begon te fotograferen in 1910 en werkte tot aan het begin van de jaren zestig. Na een opleiding bij Arnold Genthe en Clarence H. White, opende zij in 1919 in San Francisco een portretstudio. De studio, waar Lange de upper class van de stad fotografeerde, had onmiddellijk succes en bestond meer dan tien jaar. Een korte periode in een lange carrière vormde de basis voor haar reputatie: van 1935 tot 1939 maakte Dorothea Lange (1895-1965) deel uit van het legendarische team van fotografen dat verbonden was aan de U.S. Farm Security Administration, die de benarde situatie van de landarbeiders tijdens de Grote Depressie van de jaren dertig beschreef. 

Na haar werk voor de Farm Security Administration, stelde Dorothea Lange haar talenten steeds meer in dienst van de minderheden; Lange geloofde dat zij met haar portretten de situatie kon verbeteren van diegenen, die in de maatschappij het hardst werden getroffen. Zo fotografeerde ze in 1942 Amerikanen van Japanse origine in interneringskampen en tussen 1955 en 1957 het wel en wee van de jonge pro deo advocaat Martin Pulich, waarmee ze de verborgen kanten van het Californische rechtssysteem liet zien.

Publicatie

Dorothea Lange, The Human Face, Kunsthal Rotterdam 1998