This page is not available in English.
De portretten vormen een persoonlijk relaas van deze vaders, met een knipoog naar de moeders. Spruijt verbaast zich "over de manier waarop vrouwen het moederschap uitdragen", mannen staan veel minder bekend om hun vaderschap. De Kunsthal toont bovenaan het Auditorium een tiental portretten van deze bijzondere serie.
De ondergewaardeerde rol van vaders begint volgens Spruijt al tijdens de zwangerschap. "Vanaf het moment dat vrouwen zwanger raken, lijkt er nog maar één gespreksonderwerp mogelijk: het kind". Spruijt portretteert de vaders daarom in ‘zwangere pose', de mannen geven zich letterlijk bloot. Ze houden hun, soms grote, vaderlijke buiken vast tegen een fel baby-roze of blauwe achtergrond. De foto's doen daarmee denken aan zogenoemde ‘pixi photos', cliché (familie)portretten die sinds de jaren '50 veel gemaakt werden in warenhuizen. De neutrale setting van de foto's geeft weinig vrij over de geportretteerden, enkel hun lichamen geven iets van hun identiteit prijs. In begeleidende interviews vertellen ze openhartig over hun vaderschap en de band die zij zelf hebben met hun vader. Hoezeer de mannen ook van elkaar verschillen, de liefde voor hun kinderen staat voorop. "Stiekem verheug ik me al op de dag dat ik opa word" (Paul).
Kees Spruijt
Werk van Spruijt (1964) was al eerder te zien in de Kunsthal, met de fotoserie ‘Kameraden' (2008), een serie portretten van de harde kern supporters van Feijenoord. Spruijt is sinds 1990 freelance fotojournalist en won in 2004 de tweede prijs bij de Zilveren Camera in de categorie dagelijks leven. Hij heeft een voorliefde voor sociale fotografie, waarin onder andere de zelfkant van de maatschappij centraal staat.
Publicatie
‘Ode aan de Vader' (ISBN 9789462280823)
Pers
Vul uw gegevens in als u bestanden bij deze tentoonstelling wilt downloaden.
